‘Jak sie nie psewrucis – to nie nie naucys’ – mawiają górale początkującym narciarzom .
I jak to zwykle bywa - przekazują nam mądrość ludową:
upadanie jest istotnym elementem procesu nauki!!!
Przyjął się pogląd, że utrwalenie nawyku zajmuje od 3 do 4 tygodni.
Nie zniechęcaj się, jeśli akurat w czwartym tygodniu „upadasz”, bo może się okazać, że w piątym lub szóstym zrealizujesz swój plan i tak już zostanie!!!
W rzeczywistości wypracowanie nawyku u jednych trwa krócej – u innych dłużej, jednak przede wszystkim liczy się to ile razy wstaniesz – a nie ile razy upadniesz.
„Jeśli jednak nie robisz takich postępów, jakich się spodziewałeś i na jakie Cię stać, oznacza to, że Twoje cele nie zostały określone wystarczająco wyraźnie” - powiedział kiedyś Paul J. Meyer - autor programu rozwoju osobistego.
Co zrobić aby uniknąć huśtawki nastrojów podczas realizacji kolejnych celów?
Warto uwzględnić następujące wskazówki w trakcie ich planowania:
- Cel musi być spisany i konkretny.
- Twój własny. Powinien odzwierciedlać twój charakter, umiejętności i potencjał.
- W postaci twierdzeń, a nie zaprzeczeń np.; ‘rzucam palenie’ zamiast ‘nie będę palił’.
- Osiągalny i realny ze względu na możliwości, zasoby i środki.
- Mierzalny – po czym poznasz, że go zrealizowałeś.
- Określony w czasie.
Przykład:
W ciągu trzech lat nauczę się języka hiszpańskiego w stopniu pozwalającym na podjęcie pracy menedżera w pensjonacie na Majorce.
Termin realizacji: XII 2020.
I. Etapy realizacji celu:
- Rozpocznę naukę w szkole językowej 3 razy w tygodniu .
- Kupię rozmówki - co tydzień nauczę się 20 nowych słówek.
- Zadbam o kontakt z żywym językiem poprzez spotkania ze znajomymi .
- Poproszę przyjaciela, by poprawiał moją wymowę i gramatykę.
II. Analiza ewentualnych trudności i potencjalnych przeszkód w realizacji celu:
Brak środków finansowych na naukę…Ograniczenia czasowe i inne obowiązki rodzinne… Demotywacja…
III. Możliwe rozwiązania:
Regularne oszczędzanie na lekcje hiszpańskiego i wsparcie ze strony rodziców. Przedstawienie wizji i planu działania rodzinie, zaangażowanie ich w proces motywacji. Monitorowanie postępów i wzbudzanie determinacji.
CO JESZCZE MOŻESZ ZROBIĆ
- Kiedy coś pójdzie nie tak, nie uznawaj tego za całkowitą porażkę. Spodziewaj się, że na drodze do celu zdarzą się potknięcia. To naturalny proces nauki dorosłych, bo uczymy się przez doświadczenie. Pamiętaj o powiedzeniu górali…
- Myśl pozytywnie i pielęgnuj optymistyczne nastawienie. Koncentruj się na tych momentach, kiedy coś poszło dobrze.
Na przykład: jeśli chcesz skończyć z podjadaniem słodyczy to zastanów się:
- „Kiedy ostatnio miałam ochotę sięgnąć po czekoladki, ale się powstrzymałem?”
- „Co wtedy zrobiłem?”
- „Jak się poczułem, gdy zwalczyłem pokusę?”
- „Jak mogę to powtórzyć?”.
Dzięki takiej analizie łatwiej utrwalić właściwą reakcję i nie skupiać się nadmiernie na niepowodzeniach.
- Zaangażuj wyobraźnię. Wybiegaj myślą do przodu i wyobrażaj sobie, że osiągnąłeś swój cel. Poczuj smak sukcesu. Potem cofnij się myślami i przeanalizuj w wyobraźni poszczególne etapy swojego planu. Na koniec wyobraź sobie, jak realizujesz każdy z nich i jaką daje ci to satysfakcję. Po takiej wizualizacji DZIAŁAJ!
Pamiętaj!
Osiągając nawet NIEWIELKIE CELE budujesz pewność siebie i „nawyk odnoszenia sukcesu”.
Wiele osób uczestnicząc w programie DYNAMIKA WYZNACZANIA CELÓW przekonało się, że taki wysiłek się opłaca.
